"پاكدامني و عفت " به دل است يا پوشش ظاهري؟
عضو هيئت علمي دانشكده الهيات دانشگاه تهران درباره اينكه آيا عفت و پاكدامني انسانها به دل است يا پوشش ظاهري توضيحاتي را ارائه كرد.
به گزارش فارس فهميه فرهمندپور در برنامه تلويزيوني استوا كه از شبكه 3 پخش شد، در پاسخ به اين پرسش كه آيا عفت و پاكدامني انسانها به دل آنها است يا پوشش ظاهري؟ اظهار داشت: اصليترين سؤالي كه بنده مطرح ميكنم اين است كه چرا اين موارد را در كنار هم به نحوي قرار ميدهيد كه يكي بايد باشد و يكي نباشد. يعني اينكه يا ما بايد پوشش ظاهر داشته باشيم يا عفت درون و چون هر دو را نميتوانيم داشته باشيم بايد يكي را انتخاب كنيم.
وي ادامه داد: حالا سؤال شما اين است كه بايد عفت درون را انتخاب كنيم يا پوشش بيرون را كه در اين رابطه طرح و شكل اين سؤال محل تأمل دارد ضمن اينكه اگر بنده بخواهم نگاه آرماني داشته باشم ميگويم كه در تمام قالبها يعني عفت در پوشش، گويش، منش و به عنوان فضليت عميق اخلاقي براي زنان و مردان بايد تأمين شود و نبايد در اين موضوع ترديد كرد.
فرهمندپور گفت: سؤال اين است كه عفاف ظاهري كه ما آن را در پوشش اسلامي و حجاب ميبينيم، آيا ميتواند جايگزين عفت درون شود كه در پاسخ به اين سؤال بنده ميگويم قطعاً نميتواند.
استاد دانشكده الهيات دانشگاه تهران بيان كرد: يعني يك نفر ممكن است پوشش خود را به خاطر شرايط اجتماعي، الزامات محيط يا ملاحظات اطرافيان، رعايت كند و در درون، انسان عفيفي نباشد.
فرهمندپور ادامه داد: بنده نيز با شما هم عقيده هستم كه ظاهر جايگزين درون پرهيزگار، عفيف و پارسا نميشود اما نكته سوم اين است كه بنده احتمال عكس اين را ضعيف ميدانم.
وي افزود: يعني اينكه فرض كنيد عفت درون را تقويت كنيم و با پوشش ظاهري كاري نداشته باشيم؛ در اين ارتباط بايد پرسيد ملاك داوري در مورد افراد چيست؟
استاد دانشگاه لباسي بپوشد كه نشاندهنده هويت و تشخّص او باشد
عضو هيئت علمي دانشكده الهيات دانشگاه تهران عنوان كرد: انتظار ما اين است كه استاد دانشگاه لباسي بپوشد كه نشاندهنده هويت، تشخّص و نقشهاي اجتماعي و تحصيلي آن باشد؛ حقيقت اين است كه لباس بيش از اينكه پوشش ظاهري تلقي شود، بخشي از هويت اجتماعي و فكري ما نيز هست بنابراين ما بايد به گونهاي لباس بپوشيم كه درون عفيف ما را به خوبي نشان دهد.
فرهمندپور گفت: اگر آقاي مزاحمي كه قصد دارد خانمي را سوار خودروي خود كند، جلوي فرد با حجاب بوق بزند فقط قصد دارد با اين كار زن با حجاب را اذيت كند و اين در واقع نوعي واكنش به رفتار درست خانم با حجاب است ضمن اينكه احتمال دارد برخي انسانهاي ناسالم نيز از پوشش افراد با حجاب استفاده كنند.
وي بيان ميكند: نفاق در مورد كسي صدق ميكند كه آن شخص ميداند كار بد است و اين كار را از نگاه ديگران مخفي ميكند ضمن اينكه در ظاهر تعمداً احساس دروني خود را ميپوشاند.
فرهمندپور افزود: به طور مثال خانم بدحجابي ميگويد كه بنده قصد مخفي كردن چيزي را ندارم، ولي دلم ميخواهد اينگونه لباس به تن كنم؛ اين شخص نفاق ندارد بلكه بنده اسم اين را غفلت ميگذارم چرا كه از اين موضوع غفلت ميكند كه رفتار بيروني و انگيزش دروني با هم ربط دارد.
وي در پاسخ به اين پرسش كه چرا عفت را موازي حجاب ميبيند، بيان كرد: عفت و حجاب را به اين شكل مقايسه نكنيد چرا كه عفت واژهاي است براي اشاره به خلق و ويژگي اخلاقي در حالي كه حجاب واژهاي براي بيان رفتار است.
استاد دانشكده الهيات دانشگاه تهران اظهار داشت: عفّت ارزشي دروني است كه در قالب برخي رفتارهاي بيروني جلوهگر ميشود كه از جمله رفتارهاي بيروني، ملاحظات در گويش و حجاب و پوشش است.
زن بيحجاب اجازه طمعورزي ميدهد
فرهمندپور عنوان كرد: ظاهر آراسته شرط لازم است ولي شرط كافي نيست؛ در واقع خانمي كه پوشش بدي دارد، اجازه ميدهد كه ديگران با وي رفتار طمعورزانهاي داشته باشند البته محجبه بودن شرط كافي نيست بنابراين بنده عقيده دارم ظاهر متناسب، لازم است ولي كافي نيست.
وي خاطرنشان كرد: بايد حجاب را لازم بدانيم ولي كافي ندانيم ضمن اينكه تمام منشورهاي بينالمللي علاوه بر اينكه بر حقوق مادي و جسمي اشاره دارند بلكه بر حقوق معنوي نيز تأكيد دارند به طور مثال شادي حق معنوي است و علاوه بر تأمين حقوق معنوي بايد حقوق مادي هم تأمين شود.
فرهمندپور در پايان گفت: تحسين برانگيزي اشكال ندارد بلكه تحريككنندگي اشكال دارد بنابراين سخن تحسينبرانگيز با سخن تحريكبرانگيز فرق دارد
نظرات شما عزیزان: